Сұхбатта Париж Олимпиадасындағы боксшыларымыздың жаппай жеңілгені жөнінде айтылған.
"Олимпиадада бас бапкер жауапты. Ондай ірі жарысқа баратын мықтыларды кішігірім халықаралық жарыстарға апармау керек еді. Шымбергеновті неге апарады, Олимпиадаға? Ол 12 жыл олимпиадалық құрамада жүр, оның орнына жас күштерді апару керек қой. Ат та 12 жыл шаппайды ғой. Бұл жерде бас бапкердің білімі керек. Бір шәкіртін 3 Олимпиадаға апару деген болмайды ғой. Басқа да мықты боксшыларды үлкен жарыстарға тарту керек", – дейді ол.
Елішілік бокс бәсекесінде шәкірттері ойсырай жеңілсе де, кей бапкерлердің намысқа тырыспайтынына күйіне сөйлеген Еділов кезінде Олимпиадада 2 алтын 2 күміс алып келсе де, өзі ескерусіз қалғанын қынжылыспен жеткізді.
"Бізде қазір бокске бөлінетін қаражат футболға бөлінетін ақшадан 2 есе көп. Баяғыда бізге 15 боксшыға, 2 жаттықтырушы мен 1 дәрігерге ғана ақша бөліп, болашақ чемпиондарды дайындататын. Оның өзінде әуелі біз өз ақшамызбен жаттықтырып, үкімет бөлген қаржыға 2-3 айдан кейін ғана қолымыз жетуші еді. Қазір ше? Қазір 100 бала дайындық кезеңінде жаттығып жатыр. Бірақ, нәтиже жоқ. Біз Токио Олимпиадасынан кейін-ақ дабыл қағып, қазақ боксындағы жүйені түгел өзгертуіміз керек еді", – дейді Тұрсынғали Еділов.
Үлкен спорт пен жеке өмірінде кездескен түрлі жайтты сөз ете отырып, белгілі бапкер ел ішінде адамгершілік пен ұяттың жоғалып бара жатқанын да ашына сөз етті.
"Бізде көреалмаушылық басым. Біреуге жағымпазданбасаң, күн көрсетпейді. Ал, менде ондай мінез жоқ. Кезінде мені де қызғанышпен үлкен спорттан шеттеткен. Өзбектерде ұйымшылдық пен тәрбие бар. Бір мықты шықса, бірден көтермелеп, демеу береді. Әрине, ондай ұлттан чемпиондар көптеп шығады. Бізде тәрбие жетпейді", – деп қынжылды Тұрсынғали бапкер.
Өмірде көрген әділетсіздіктерін қозғай отырып, Еділов: "Бәлкім, Париждегі жеңілістеріміз алда үлкен жеңістерге бастайтын сабақ болар деп ойлаймын. Қазақ боксын көтеру үшін, бізге үлкен өзгерістер керек, мүмкін, сол үшін болып жатқан жеңілістер шығар" деген оптимистік ой да айтады.
Бұл сұхбатта "сақал" тақырыбы да сөз болды.
"Жиырма жастағы жап-жас жігіттердің бәрі сақал қойып алған. Спорт пен дін екі бөлек нәрсе. Жеңіліп қалса, Алланың қалауы солай болды деген не сөз?! Діндарсың ба, медресеге барып оқы, боксшысың ба, рингте басыңмен жұмыс істе!" – деп ашынады ол.
"2004 жылы маған Олимпиадаға баруға аккредитация бермей қойды. Сосын мен Қырғызстанға бардым. Есім Құтманалиев деген Қырғыз Олимпиада комитетінің бастығына кірдім. "Аға, мен 2 алтын әперген бапкер едім, мені Олимпиадаға жібермей жатыр, аккредитация жасап бересіз бе?" – дедім. Ол кісі айтты "Әкел, паспортыңды!" деп. Сөйтіп, Қырғызстан арқылы барып көрдім, Афина Олимпиадасын. Пайдаланатын кезде – керексің, ал, кейін ешкімге қажетің жоқ", – деген бұрынғы бас бапкердің алқымына өксік тығылды.
"Мен саған осының бәрін не үшін айтып отырмын? Ел білсін, сен біл. Менен кейінгі бапкерлер екінші Тұрсынғали Еділов боп қиянат көрмесін!" деп аяқтайды сұхбатын, Сидней Олимпиадасынан Қазақстанға 2 алтын, 2 күміс алып келген бас бапкер.
